بی‌راه نیست اگر کافه‌ کتاب‌خورها را کافۀ بدون مرز بدانیم. کافه‌ای که این روزها رنگ تعطیلی و خلوتی نگرفته و آغوشش باز است برای هر کسی که به کتاب پناه برده.
کتاب این دفعۀ ما مربای شیرین است. کتابی از آقای هوشنگ مرادی کرمانی. آقای کرمانی کسی‌ست که خاطرات بچگی بزرگ‌ترهایمان از قلم او متولد شده. کسی که نامش یادآور قصه‌های مجید است.
آقای کرمانی در این کتاب، قصۀ شیشۀ مربایی را روایت می‌کند که هرچه زور می‌زنی درش باز نمی‌شود و چه داستان‌ها که نمی‌آفریند همین قوطی کوچک!
این کتاب شاید اثبات خوبی باشد برای این ادعا که: «نویسنده که باشی از هیچ اتفاق کوچکی راحت عبور نمی‌کنی، حتی باز نشدن در یک قوطی مربا!»